Τρίτη 16 Ιανουαρίου 2018

Η κακιασμένη αντιμετώπιση των Εκπαιδευτικών στα παιδιά ΑΜΕΑ

Αν και δεν φαίνεται από τον τίτλο, το επάγγελμα του Εκπαιδευτικού είναι από εκείνα που ως άνθρωπος το εκτιμώ απεριόριστα και για αυτόν ακριβώς τον λόγο η κριτική μου στους Δασκάλους είναι σκληρή και χωρίς ελαφρυντικά. Πολλοί Παιδαγωγοί έχω παρατηρήσει ότι υποτιμούν με διάφορους τρόπους τα παιδιά με ειδικές ικανότητες και προτρέπουν μάλιστα τους μαθητές τους να φέρονται στα παιδιά αυτά με τρόπο κακό.

Περιστατικό με Νηπιαγωγό
Πριν καιρό, είχα πληροφορηθεί από μια Δασκάλα πως μια συνάδελφός της Νηπιαγωγός της ζήτησε να πάρει στην τάξη δυο παιδιά με νοητική στέρηση καθώς «δεν μπορεί ασχολείται με καθυστερημένα». Προσωπικά, θεωρώ την πράξη απαράδεκτη και μόνο για αυτή την δήλωση θα έπρεπε να είχε τεθεί σε διαθεσιμότητα και να μην διδάξει ξανά, ούτε σε δημόσιο, αλλά ούτε και σε ιδιωτικό σχολείο.

Περιστατικό με Διευθύντρια
Σήμερα, σε γνωστό κοινωνικό δίκτυο και συγκεκριμένα στο Facebook μία κοπέλα έγραψε ότι η Διευθύντρια του σχολείου, όπου φοιτά το παιδί της, συμβούλεψε τους μαθητές να μείνουν μακριά από ένα παιδί με νοητική στέρηση που είχε έρθει σε εκείνο το σχολείο «γιατί είναι λίγο περίεργος». Επίσης και αυτή η πράξη είναι απαράδεκτη, δεδομένου ότι τα παιδιά αυτά έχουν μεγαλύτερη ανάγκη την αποδοχή, τον σεβασμό και την παρέα και αντί ένας Παιδαγωγός να προτρέψει τα παιδιά να στηρίξουν αυτό το παιδί, έκανε ακριβώς το αντίθετο.

Πραγματικοί Δάσκαλοι
Για εμένα ένας πραγματικός δάσκαλος, ένας καλός δάσκαλος, δεν είναι αυτός που θα μάθει στα παιδιά πόσο κάνει πέντε επί έξι ή πώς κλίνεται το ρήμα «τρώω» σε όλους τους χρόνους. Αυτά ο κάθε Εκπαιδευτικός μπορεί να τα κάνει γιατί πολύ απλά, η δουλειά του είναι αυτή. Το θέμα όμως είναι πως δεν είναι μόνο ένα επάγγελμα αλλά είναι κάτι πολύ περισσότερο! Ο Παιδαγωγός διαμορφώνει προσωπικότητες και πρέπει να προσέξει τι προσωπικότητες θα διαμορφώσει τελικά. Ένας σωστός Δάσκαλος θα μάθει στο παιδί να σέβεται τους ανθρώπους, να είναι συνεπής, να έχει παιδεία και να σέβεται την διαφορετικότητα! Ένας Δάσκαλος που δεν συμπαθεί ή δεν θέλει να διδάξει παιδιά με ειδικές ικανότητες πώς θα εκπληρώσει τους σκοπούς πού μόλις αναφέρθησαν;

Μια υπεύθυνη θέση
Η θέση του Δασκάλου είναι μια θέση ευθύνης. Οι άνθρωποι που την αναλαμβάνουν πρέπει να είναι άξιοι της πρόκλησης. Είναι μια δύσκολη δουλειά αλλά και πολύ όμορφη ταυτόχρονα και για αυτόν ακριβώς τον λόγο είναι κρίμα να υπάρχουν «Εκπαιδευτικοί» που απαξιώνουν τα παιδιά με ειδικές ικανότητες και προτρέπουν και τους μαθητές να πράξουν το ίδιο! Άλλωστε, η μαγκιά εκεί είναι! Εκεί θα αποδείξει ο Εκπαιδευτικός ότι αξίζει την θέση του: Στα παιδιά αυτά, στους μαθητές αυτούς! Είναι πολύ εύκολο να μαθαίνουμε στους υγιείς κάποια πράγματα παρά στα ΑΜΕΑ, αλλά οι Παιδαγωγοί, αν θέλουν να λέγονται έτσι, είναι υποχρεωμένοι να μορφώσουν και αυτά τα παιδιά και να τα κάνουν να αισθάνονται καλά πρώτα με τον ίδιο τους τον εαυτό, να τα προστατέψουν και να προτρέψουν τους άλλους μαθητές να αγκαλιάσουν αυτά τα παιδιά, να παίζουν μαζί, να γίνουν φίλοι.

2 σχόλια:

  1. Για αυτό και τα παιδιά με ειδικές ανάγκες πάνε σε ειδικό σχολείο όχι σε γενικό ή τεχνικό ΑΠΛΆ ΤΑ ΠΡΆΓΜΑΤΑ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλησπέρα σας. Ευχαριστώ που σχολιάσατε στο ιστολόγιό μου. Πρώτον τα ειδικά σχολεία στην Ελλάδα είναι ελάχιστα, οπότε τα παιδιά με ειδικές ανάγκες αναγκάζονται να πάνε και στα σχολεία που είναι και τα υπόλοιπα παιδιά. Δεύτερον αυτό δεν νομιμοποιεί τέτοιες συμπεριφορές.

      Διαγραφή