Αδιαφορία και αντιμετώπισή της

Το παρόν δοκίμιο αναφέρεται στα αίτια της αδιαφορίας των περισσότερων ανθρώπων, εστιάζοντας κυρίως στα θετικά κι αρνητικά και προτείνει τρόπους αντιμετώπισής της.

Τι είναι η αδιαφορία;

Αδιαφορία είναι η συναισθηματική κατάσταση κατά την οποία ένας άνθρωπος, κυρίως ο εγωιστής, θεωρεί ότι είναι ο μοναδικός στον κόσμο κι ενεργεί αγνοώντας τους πάντες και τα πάντα. Όμως τι είναι αυτό που κάνει έναν άνθρωπο αδιάφορο; Παρακάτω αναφέρονται οι σημαντικότεροι λόγοι.

Αιτίες αδιαφορίας

Πρώτη και κύρια αιτία που κάποιος αδιαφορεί για τον άλλον είναι ότι δεν έχει μάθει να σκέφτεται τους γύρω του ακόμα και στις πιο δύσκολες καταστάσεις που βίωσε ή πρόκειται να βιώσει. Δεν είναι λίγοι οι άνθρωποι στις μέρες μας που χρειάζονται τη βοήθεια του άλλου, ειδικά σε περιπτώσεις κινητικού ή άλλου εξίσου σοβαρού προβλήματος κι εκείνος τους την αρνείται, επειδή συνήθως βαριέται και δε θέλει να προσφέρει. Ένας δεύτερος λόγος είναι και το θέμα των κοινωνικών σχέσεων: Η ένταξη ενός τρίτου ατόμου σε μια ομάδα προϋποθέτει και παραχωρήσεις, τόσο απ’ τον ίδιο όσο κι απ’ τους άλλους, κάτι που οι περισσότεροι άνθρωποι δεν είναι διατεθειμένοι να κάνουν, κάτι που εύκολα οδηγεί και σε κοινωνική απομόνωση.

Επίσης, όπως προαναφέρθηκε στην περίπτωση των προβλημάτων κάποιου, ορισμένοι δεν αδιαφορούν μόνο στο θέμα της βοήθειας, αλλά και στο ενδιαφέρον απέναντί του. Πολλοί αρνούνται να ενδιαφερθούν ακόμα και για την πορεία της υγείας κάποιου και γι’ αυτόν ακριβώς το λόγο δεν τον ρωτάνε ποτέ, αλλά ούτε και του τηλεφωνούν. Άλλος λόγος, που είναι κι ένας εκ των σημαντικότερων, είναι ο έντονος εγωισμός και ο εγωκεντρισμός, δηλαδή να θεωρεί κάποιος ότι είναι το επίκεντρο της προσοχής όλων, κάτι που εύκολα προκαλεί την αδιαφορία των άλλων.

Πολύς κόσμος ακριβώς, επειδή ξέρει πως δεν είναι υποχρεωτικό το να νοιάζεται κανείς για τον πλησίον του, τον αγνοεί παντελώς ακόμα κι αν αυτό είναι αναίτιο. Επιπλέον ορισμένοι συνηθίζουν να «παίζουν» με την ψυχολογία των άλλων κι ενώ ξέρουν ότι αυτό δεν είναι σωστό το συνεχίζουν προς τέρψιν τους. Ένας ακόμα σοβαρότερος λόγος που «γεννάει» την αδιαφορία είναι και η αγένεια που επιδεικνύουν πολλά άτομα, κάτι που παρατηρείται όταν ο ένας μιλάει κι ο άλλος εσκεμμένα δεν του απαντάει σαν να μην υπάρχει. Παρ’ όλα αυτά η αδιαφορία μπορεί να είναι εκνευριστική, όμως σε ορισμένες περιστάσεις ίσως και να βοηθάει. Παρακάτω επισημαίνονται μερικά θετικά της.

Θετικά της αδιαφορίας

Πολλές φορές βοηθάει ένα άτομο στο να προλάβει έναν πιθανό διαπληκτισμό, γιατί όπως ξέρουμε ο καυγάς είναι μια απ’ τις αιτίες καταστροφής μιας σχέσης. Μια εξίσου ευεργετική επίδρασή της είναι και στην ψυχολογία του ανθρώπου, καθώς τον βοηθάει να διατηρείται ήρεμος και να μη νευριάζει και να μη στεναχωριέται. Ας μην ξεχνάμε και τ’ ότι αποτελεί κι έναν τρόπο προσέγγισης του άλλου, καθώς μπορεί (αν και μ’ ελάχιστες πιθανότητες) να τον κάνει να τραβήξει τον άλλον προς τα μέρος του. Ακόμα δίνει και πιθανότητες να διατηρηθεί μια σχέση σε φυσιολογικά επίπεδα.

Τρόποι αντιμετώπισης

Υπάρχουν πάρα πολλοί τρόποι για ν’ αντιμετωπιστεί η αδιαφορία άλλα δύο αξίζει να τονιστούν εδώ: Πρώτον όσο βλέπει ένας άνθρωπος ότι ο άλλος τον αγνοεί, άλλο τόσο κι αυτός ν’ αδιαφορεί. Μια δεύτερη πιθανή λύση είναι να φερθεί «τέρμα» ευγενικά και να μην πέφτει στο χαμηλό μορφωτικό επίπεδο των περισσοτέρων. Επιπλέον μπορεί να το συζητάει με όλους αυτούς που ανήκουν στο στενό οικογενειακό ή κοινωνικό του κύκλο ακόμα και με ειδικούς και το βασικότερο… να μην επιμένει εφόσον βλέπει ότι ο άλλος δεν ανταποκρίνεται.

Κλείνοντας

Συνοψίζοντας αξίζει και πάλι να τονιστεί ότι η αδιαφορία έχει τόσο αρνητικά όσο και θετικά και ότι πρέπει όλοι μας να ξέρουμε πού, πώς και πότε να την χρησιμοποιήσουμε.

Δημιουργός δοκιμίου: Γιάννης Μπάτσης, φοιτητής Διαχείρισης πολιτισμικού περιβάλλοντος και νέων τεχνολογιών