Κυριακή 28 Ιανουαρίου 2018

«Η αγαπημένη μου καθηγήτρια»

Αγαπητοί μου αναγνώστες, το κείμενο που ακολουθεί σε αυτό το άρθρο δεν είναι δικό μου αλλά ενός φίλου, ο οποίος μου ζήτησε να το αναρτήσω στο blog μου, κάτι που φυσικά έκανα. Το επάγγελμα του εκπαιδευτικού είναι δύσκολο και ένας μαθητής δεν θα θυμάται τον δάσκαλό του για αυτά που έμαθε, αλλά θα θυμάται πάντα τις στιγμές που πέρασαν μαζί. Διαβάστε το κείμενο παρακάτω. Αξίζει!

Δεν έχει σημασία αν λεγόταν Μαρία, Αντιγόνη, Σταυρούλα. Όλοι μας έχουμε συναντήσει μια γλυκιά, καλή καθηγήτρια στην δευτεροβάθμια εκπαίδευση. Για μένα ήταν η γυναικά που με
έκανε να ερωτευτώ τα μαθηματικά. Την θυμάμαι με τα κόκκινα γυαλιά της να μπαίνει στην αίθουσα και να νιώθεις πως θες να κάνεις μάθημα.

Όσο κι αν κάποιοι δεν αγαπούν τα μαθηματικά αυτή η δασκάλα είχε την μαγική ικανότητα, χωρίς να προκαλεί φόβο στους μαθητές της αλλά με ευγένεια και καλοσύνη και πάντα με το χαμόγελο στο στόμα να τα λατρέψεις. Την αγαπώ γιατί έκανε πράγματα που άλλοι καθηγητές δεν κάνανε και ήταν πολύ προχωρημένη για τα ελληνικά δεδομένα... Η γνώση της άπειρη άλλα δεν με ένοιαζε, εγώ λάτρευα την μεταδοτικότητά της, σημαντικό πολύ για έναν καθηγητή.

Μπορώ να πω ότι αγαπούσε τόσο τους μαθητές της που έκανε ιδιαίτερα τις ώρες της γυμναστικής σε αυτούς που είχαν μείνει πίσω, όπως και εγώ, καθώς ερχόμουν από άλλο σχολείο και όλα αυτά αφιλοκερδώς. Κάτι που θυμάμαι είναι στην πολύχρονη σχέση μας καθηγητή-μαθητή να έχουμε γίνει και φίλοι! Της έλεγα τα πάντα, με συμβούλευε, της είχα πει πράγματα πριν τα πω στους δικούς μου.

Από δευτέρα γυμνασίου μέχρι τρίτη λυκείου μαζί, ήταν αυτή που με ετοίμασε να γράψω τα δύσκολα μαθηματικά θέματα των πανελληνίων μετά από πολλές, πάρα πολλές ώρες που είχαμε περάσει στο γραφείο μου να διαβάζουμε όρια, παράγωγους και ολοκληρώματα πάντα μαζί με το καφεδάκι μας, κάθε μα κάθε φορά περίμενα να την ακούσω για να βάλω την καφετιέρα να ετοιμάσει καφέ. Ήταν το σήμα κατατεθέν μας αυτό.

Αυτή ήταν για μένα η καθηγήτρια που με έκανε καλύτερο άνθρωπο γιατί δεν μου μεταλαμπάδευσε απλά γνώσεις, άλλα με έκανε να ανακαλύψω κλίσεις, με έκανε να αγαπήσω το σχολείο και ας ήμουν κακός μαθητής και αυτό δεν είναι εύκολο. Πλάθεις ζωές, έχεις στα χέρια σου το μέλλον κι είναι δύσκολο να είσαι εκπαιδευτικός.


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου