Κυριακή 28 Φεβρουαρίου 2021

«Παίρνω πίσω το χειροκρότημά μου»

Όλοι έχουμε ακούσει και γνωρίζουμε εκείνα τα περιστατικά με τις σεξουαλικές παρενοχλήσεις γνωστών ηθοποιών στο χώρο του θεάματος και του θεάτρου, όλοι νιώθουμε αποτρόπαια για όλες εκείνες τις φορές που τους παρακολουθήσαμε και τους είπαμε μπράβο για μια παράστασή τους. Σε αυτό το άρθρο θα δούμε ποια τιμωρία πρέπει να έχουν αυτά τα τέρατα, όπως ο Φιλιππίδης, ο Χαϊκάλης, ο Λιγνάδης καθώς και τι στάση πρέπει να κρατήσουμε ως κοινό.

Οι πρώτες αντιδράσεις

Θα μιλήσω προσωπικά για εμένα, είναι από τις λίγες φορές που γράφω σε πρώτο πρόσωπο, όμως με αυτόν τον τρόπο θέλω να δείξω τη συμπαράστασή μου σε εκείνες τις γυναίκες που έπεσαν θύματα όλων αυτών των ηθοποιών. Για αρχή όταν άρχισαν να βγαίνουν στη φόρα όλα εκείνα τα περιστατικά πραγματικά δεν το περίμενα, ένιωθα πως ζω σε ένα κακό όνειρο θέλοντας να ξυπνήσω αμέσως, νόμιζα απλά πως δεν ίσχυε. Έπειτα εκτός από τα κλασικά συναισθήματα, όπως οργή, θυμό και απογοήτευση ένιωσα αηδία με τον εαυτό μου που στήριζα εκείνους τους ηθοποιούς, ένιωσα ντροπή που έστω και άθελά μου «βοηθούσα» με το να τους βλέπω στην τηλεόραση ή στο θέατρο, παίρνω πίσω το χειροκρότημά μου, παίρνω πίσω όλες εκείνες τις φορές που τους χειροκροτούσα και τους έλεγα μπράβο για το ταλέντο τους.

Πώς πρέπει να τιμωρηθούν;

Όπως είπαμε προηγουμένως πρέπει να τιμωρηθούν γιατί πρέπει να δικαιωθούν όλες αυτές οι γυναίκες που το μόνο τους «ατόπημα» ήταν να γίνουν ηθοποιοί και να πραγματοποιήσουν τα όνειρά τους. Ιδανικά θα ήθελα να οδηγηθούν στη φυλακή, αλλά μάλλον δεν θα συμβεί αυτό, γιατί έχουν περάσει αρκετά χρόνια, έως και δυο δεκαετίες σε κάποιες περιπτώσεις και έχουν παραγραφεί πολλά τους αδικήματα, αλλά επίσης έχουν εξαφανιστεί πάρα πολλές αποδείξεις που θα έστελναν αυτά τα τέρατα στη φυλακή. Το θετικό είναι πως το καλλιτεχνικό τους τέλος μάλλον είναι γεγονός και ο κόσμος ήδη έχει αρχίσει να τους κατεβάζει και να δείχνει σε αυτούς την απαξίωσή του, όπως γράφουμε αναλυτικά στη συνέχεια.

Το καλλιτεχνικό τους τέλος

Ήδη βλέπουμε οι καταγγελίες εκείνων των Ελληνίδων ηθοποιών να αποδίδουν καρπούς. Συγκεκριμένα αναφέρουμε ότι ο Φιλιππίδης εκεί που πριν τις καταγγελίες έπαιζε στη σειρά της ΕΡΤ «χαιρέτα μου τον πλάτανο» και στις διαφημίσεις της Digea, εξαφανίστηκε τελείως από το χώρο της τηλεόρασης, δηλαδή και από τις διαφημίσεις και από τη σειρά που έπαιζε, ενώ αξίζει να αναφερθεί ότι δεν μπορεί κανένας από τους αναφερόμενους ηθοποιούς να βγει έξω από το σπίτι του, καθώς όλοι τους βρίζουν. Εκτιμώ και θέλω να πιστεύω ότι κανένας τους και ποτέ δεν θα βρει ξανά δουλειά στην τηλεόραση ή στο θέατρο και επειδή πρέπει να τιμωρηθούν για όλα αυτά που έκαναν, αλλά και γιατί καμία γυναίκα ξανά δεν πρέπει να περάσει όλον αυτόν τον Γολγοθά των σεξουαλικών παρενοχλήσεων.

Τι πρέπει να κάνουμε ως κοινό;

Ακούγοντας όλα αυτά θεωρώ ότι ως κοινό που τους παρακολουθεί και τους ανεβάζει (και τώρα ευτυχώς τους κατεβάζει) δε μπορούμε να μείνουμε αμέτοχοι σε όλο αυτό που συμβαίνει.

Καταδίκη χωρίς ναι μεν αλλά

Ο λόγος που η κοινωνία μας είναι τόσο κακιά και άδικη γενικά είναι γιατί πολλοί κατηγορούν το θύμα και όχι τον θύτη, κάτι που συμβαίνει και με όλες αυτές τις περιπτώσεις. Ειλικρινά έχω διαβάσει πάρα πολλά με όλους αυτούς που αντί να καταδικάσουν όλα αυτά που έκαναν αυτοί οι ηθοποιοί, λένε φράσεις τύπου «τώρα το θυμήθηκε;» ή «κάτι θα φορούσε» ή «γιατί ήρθε στο δωμάτιο του ηθοποιού;» και γενικά λόγια που δεν αξίζει να εξηγήσω, γιατί είναι λάθος, θέλουν ξεχωριστό άρθρο. Καταδίκη στους θύτες και συμπαράσταση στα θύματα, αυτό πρέπει να κάνουμε, χωρίς ερωτήσεις και χωρίς ναι μεν αλλά, για να δώσουμε θάρρος σε ακόμα περισσότερες κοπέλες να μιλήσουν.

Εμπάργκο σε μελλοντικές δουλειές

Οι ηθοποιοί αυτοί ποντάρουν στο ότι κάποια στιγμή όλα αυτά που συζητάμε θα ξεχαστούν και δειλά δειλά θα κάνουν προσπάθεια να εμφανιστούν στο χώρο του θεάτρου. Αυτό που θα κάνω και αυτό που συνιστώ να κάνουμε όλοι είναι εμπάργκο σε μελλοντικές δουλειές τους, δηλαδή να μην πάμε σε παραστάσεις που θα πρωταγωνιστούν, να μην τους χειροκροτήσουμε ξανά, να μη δούμε ταινίες τους στην τηλεόραση ή το σινεμά. Το καλλιτεχνικό τους τέλος οφείλουμε να είναι οριστικό, από εμάς εξαρτάται, από κανέναν άλλον.

Τι πρέπει να κάνουν τα θύματα;

Θα ακουστώ γραφικός, αλλά αυτό που πρέπει να κάνουν όλες εκείνες οι κοπέλες είναι να μιλήσουν. Όσες έχετε υποστεί σεξουαλική παρενόχληση, πόσο μάλλον κατά εξακολούθηση, απλά μιλήστε. Μιλήστε στους φίλους σας, μιλήστε στους γονείς, μιλήστε στην αστυνομία, κλείστε τους το τηλέφωνο, πείτε όχι, βάλτε τους στοπ. Ξέρω πως θέλει τεράστια ψυχική δύναμη, αλλά είστε δυνατές και είμαι σίγουρος ότι μπορείτε να το κάνετε. Ακόμα, να καταγγέλλετε αυτά τα περιστατικά αμέσως, γιατί το δίκιο είναι με το μέρος σας και οι σωστοί άνθρωποι θα είναι δίπλα σας.

Ο ηθοποιός είναι πρώτα άνθρωπος

Αξίζει να αναφέρω ότι ηθοποιός σημαίνει «ποιώ ήθος», δηλαδή προσπαθώ να είμαι άνθρωπος, προσπαθώ να εκπέμπω φως, προσπαθώ να είμαι πρότυπο χαρακτήρα. Αυτοί οι «άνθρωποι» που έχουν το θράσος να αποκαλούν τους εαυτούς τους ηθοποιούς, για εμένα ηθοποιοί δεν είναι, όπως επίσης δεν είναι καλλιτέχνες. Έχασαν αυτή την ιδιότητα από όταν παρενόχλησαν κοπέλες.

Επίλογος

Αυτό το άρθρο μακάρι να μην το έγραφα, μακάρι να μην υπήρχαν τέτοια απαράδεκτα και τερατώδη περιστατικά στο χώρο του θεάματος και σε οποιονδήποτε χώρο γενικά. Προσωπικά μιλώντας δεν νιώθω άνετα να παρακολουθήσω ξανά έργα τους, όπως είναι το 50-50 ή η εποχή των παγετώνων, έργα στα οποία συμμετείχαν αυτοί οι ηθοποιοί. Εύχομαι όλο αυτό να γίνει αφορμή για ένα καλύτερο και πιο ανθρώπινο θέατρο, ένα θέατρο με ίσες ευκαιρίες για όλες και για όλους.


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου